Home » » Τρομοκρατία είναι η συνείδηση σου

Τρομοκρατία είναι η συνείδηση σου

Δύο άκρα...τρομοκρατία...Βολεύει ε; σε βολεύει η ταύτιση; ξέρω πως σε βολεύει η φάση...Τον τελευταίο καιρό αν και ποτέ σου δεν είχες άποψη για τα πολιτικά λέγοντας πάντα πως η πολιτική δεν σου λέει τίποτα, πως δεν σε εκφράζει τίποτα, πως όλοι είναι τα ίδια και πως μπουρδέλο τα κάνεις και μόνος σου, ξαφνικά σήκωσες ανάστημα και μίλησες..μίλησες για δύο άκρα..
Η φάση ξέρεις πως έχει ε; Τα έκανες μπουρδέλο όντως...βασικά δεν υπάρχει παρακάτω γιατί ξέχασες κάτι...πως πολιτική συνείδηση δεν σημαίνει κομματική ταυτότητα απαραίτητα...πολιτική συνείδηση σημαίνει να νοιάζεσαι για οτιδήποτε γίνεται, να νιώθεις την αδικία και τον πόνο του άλλου, να έχεις ταξικό προσανατολισμό...γιατί δεν δέχομαι να έχεις πατέρα άνεργο εργάτη και να μου λες πως εγώ δεν ασχολούμε με πολιτική...γεννήθηκες σε αυτό το γαμημένο κόσμο για να τον πάρεις στα χέρια σου..να προσπαθείς κάθε μέρα της ζωής σου να τα γυρίσεις όλα τούμπα  και να κανονίζεις εσύ την ίδια σου τη ζωή ώστε να μην σε εξουσιάζει κανείς...να μην υπάρχει κανείς πάνω από εσένα, να μην υπάρχει κανείς που σου κλέβει τα όνειρα και την χαρά σου...
Μάλλον δεν καταλαβαίνεις  ότι στα έχουν πάρει όλα...
Διάλεξες λοιπόν να μιλήσεις τώρα...και να πεις πως η βία φέρνει βία και πως τα άκρα κάνουν κακό...είναι λογικό να τα ακούω αυτά απο σένα που πάντα αδιαφορούσες..τώρα βλέπεις αίμα όμως και αυτό σε βγάζει από το λήθαργο...Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θα σε ήθελα κομματόσκυλο...και επίσης η αλήθεια είναι πως δεν σε θέλω και απολιτίκ...σου είπα ξανά..γεννήθηκες για να συμμετέχεις σε ό,τι κανονίζει την ζωή σου...γεννήθηκες για να το κάνεις μόνος σου...αλλά δεν θες...και τώρα στεναχωριέσαι για το αίμα ανθρώπων; Έχεις αναρρωτηθεί τι μας έφερε εδώ; τι ήταν αυτό που γέννησε τα φίδια ανάμεσα μας; Είναι η έλλειψη αγάπης...σου λείπει αγάπη, μπέσα και αλληλεγγύη...Πως μπορείς να μιλάς για δύο άκρα και να ρίχνεις την ευθύνη σε αυτά όταν εσύ δεν συμμετείχες σε τίποτα; Δεν σ`αρέσει η βία όμως βοήθησες στο να την νιώσουν όσοι συμμετέχουν σε αυτό που δεν συμμετέχεις εσύ...και πάλι όμως δεν σε επηρέασε εφόσον εσύ νιώθεις ασφαλής στην ουδετερότητα σου...και πάλι θα τονίσω πως δεν μιλάω για κόμματα...ο άνθρωπος με συνείδηση και ιδεολογία μπορεί να μην είναι κομματικοποιημένος και να δρα αυτόνομα και αυτοοργανωμένα και όταν το κρίνει απαραίτητο να συνεισφέρει σε συλλογικότητες...
Βία και άκρα λοιπόν...
Θέλω να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις μια μέρα ποια βία χρησιμοποίησε ο Παύλος...ο Παύλος ο φίλος, ο γνωστός μας που όλοι πια ξέρουν τι ήταν και δεν χρειάζεται να μπω σε αυτή τη διαδικασία...Θέλω να μου πεις σε ποιο άκρο ήταν σαν άνθρωπος ώστε να του συμβεί κάτι τέτοιο...Αν είναι ακραίο να είσαι άνθρωπος που ζεις για τους άλλους και όχι μόνο για την πάρτη σου χαίρομαι να με θεωρείς ακραία...
Σε ακούω να μιλάς για βία συνεχώς...χωρίς να έχεις νιώσει στιγμή τι θα πει αυτή η λέξη... Δεν έχεις νιώσει τον κίνδυνο μόνο και μόνο για αυτά που πιστεύεις...Γιατί ποια βία είναι αυτή που σου στερεί τους φίλους σου από φασίστες; ποια βία είναι αυτή που κάνει την μάνα σου να φοβάται όταν βγαίνεις και κυκλοφορείς στον δρόμο; ποια βία είναι αυτή που σε κάνει να πνίγεσαι, να μη χωράς πουθενά σε αυτό τον κόσμο και να μη περπατάς ελεύθερα ούτε στη γειτονιά σου; ποια βία; Θέλω κάποτε να βρεις τα κότσια και να απαντήσεις...
Έχεις νιώσει κάτι από αυτά; όχι δεν τα έχεις νιώσει γιατί όπως σου είπα πριν η ουδετερότητα σου και αυτή η μεγάλη ανάγκη σου να μην ανήκεις πουθενά σε κρατάει ασφαλή...Νομίζεις πως είσαι ελεύθερος αλλά δεν υπάρχει πιο υποδουλωμένος άνθρωπος από αυτόν που νομίζει πως είναι λεύτερος χωρίς να έχει πονέσει, χωρίς να έχει αγωνιστεί για αυτήν και χωρίς να έχει κάνει την ζωή του μια δική του προσωπική επανάσταση...γιατί τι είναι επανάσταση; επανάσταση είναι να νοιάζεσαι για όλα, να εκτιμάς, να μιλάς, να αγαπάς και να νιώθεις..να νιώθεις και να θες ανταμώνεις την αλήθεια παντού...
Ήρθε η ώρα λοιπόν να ακούσεις τι είναι βία..μια λέξη που τη χρησιμοποιείς συχνά στις θεωρίες σου..Βία είσαι εσύ....και θέλω να το ξέρεις...ο πόλεμος που έχω δεν είναι με τους φασίστες...αυτοί ήταν πιόνια που εσύ έφερες μπροστά...Έχω πόλεμο με το νοικοκυραίο, τον οικογενειάρχη που δεν έμαθε στα παιδιά του να νοιάζονται που δεν τα έμαθε να αντιδρούν στο άδικο...Εσύ δεν μ`αφήνεις να ζήσω...Εσύ που ό,τι και να σου πουν το πιστεύεις χωρίς να το ψάχνεις γιατί σε βολεύει...
Συγχώρεσε με λοιπόν που δεν μπορώ να κλάψω μαζί σου και να λυπηθώ για τους χρυσαυγίτες που σκοτώθηκαν...Η αλήθεια είναι πως ούτε λυπάμαι ούτε χαίρομαι...απλά δεν νιώθω τίποτα..δεν μπορώ να λυπηθώ για ανθρώπους που ακόμα και μετά τη δολοφονία του Παύλου συνέχιζαν να στηρίζουν τους ηθικούς αυτουργούς...αυτούς που συνέχισαν να στηρίζουν τους υποψήφιους δολοφόνους πολλών από αυτούς που δηλώνουν ανοιχτά ποιοι είναι και πως δεν έχουν τίποτα να μοιραστούν με φασίστες...Βέβαια, αν μπορούσα και περνούσε από το χέρι μου θα σταματούσα το σκηνικό...γιατί εγώ και όσοι σκέφτονται σαν και μένα δεν αγαπάμε τη βία..θέλουμε απλά και παλεύουμε να νιώθουμε ελεύθεροι ξέροντας πως η βία μας κάνει κακό, μας αλλάζει...εμείς θέλουμε αγάπη και αδελφοσύνη κάτι το οποίο μας το γαμάτε και δεν το αφήνετε να βγει από μέσα μας...Πάντα αυτό θέλαμε αλλά δεν υπάρχει χώρος για τέτοιους ανθρώπους...Είναι ακραίο βλέπεις να μη θες να σκύψεις κι άλλο το κεφάλι σου, είναι ακραίο να θες να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, είναι ακραίο να έχεις το σθένος να φωνάζεις όταν οι άλλοι κάνουν πως δεν βλέπουν...είναι ακραίο να θεωρείς το φασισμό αρρώστια, είναι ακραίο να θες να περπατάς ελεύθερος χωρίς να κινδυνεύεις, είναι ακραίο να μην σηκώνεις την αδικία και να πνίγεσαι από αυτήν, είναι ακραίο να θες να έχεις τους φίλους σου και να μην στους σκοτώνουν, είναι ακραίο να παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο για σένα και τους επόμενους που θα έρθουν, είναι ακραίο να μην πιστεύεις τα ψέματα και αυτό που κατάφεραν να δημιουργήσουν με μια προβοκάτσια...Είναι ακραίο να είσαι άνθρωπος τελικά...
Ελπίζω να με θεωρείς ακόμα ακραία δεν θα ήθελα να είμαι αυτή που θα σου βάλω μυαλό...
Απλά θέλω να θυμάσαι τις στιγμές αυτές και όταν ο κόσμος αλλάξει να ντραπείς που υπάρχεις και που σκεφτόσουν όπως σκεφτόσουν...
'' Φίλοι ''  μου την είπαν και χαλάστηκαν μαζί μου γιατί θεωρούν πως ανήκω στα άκρα...άνθρωποι που το μόνο που τους νοιάζει είναι οι βόλτες, οι γκόμενες και το μπουρδελάμαξο τους...άνθρωποι που μου λέγανε να μην παθιάζομαι και να μην κράζω το φασισμό γιατί δεν θα αλλάξει κάτι...άνθρωποι που δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους τι θα πει άκρο και δημιουργούν θεωρίες για αυτά...δυστυχώς εμείς το νιώσαμε για τα καλά...
Και για να τελειώνω μια και καλή μαζί σου...όταν με λες κομμούνι να ξέρεις ότι είναι τίτλος τιμής γιατί σε αντίθεση με σένα δεν θα βάλω την ουρά στα σκέλια ποτέ γιατί δεν έχω τίποτα να χάσω εφόσον τίποτα δεν μου ανήκει...όταν θα καταφέρω να μου ανήκει η ελευθερία μου θα τα ξαναπούμε...
Όπως είπε και ο Τσε του οποίου φοράς το μπλουζάκι του με στρασάκια..'' Όσο πάνω στη γη υπάρχει αλυσσο

δεμένος άνθρωπος, κανείς δεν θα μπορέσει να νιώσει ποτέ ελεύθερος''...και εσύ είσαι αλυσσοδεμένος και στο σώμα και στο πνεύμα...
Το νου σου είμαι ακραία..

Μαρία ( Αντάρτικο )
facebook - Άσσος Μπαστούνι
Share this article :

Παύλος Φύσσας - Καμιά ανοχή στους φασίστες

Παύλος Φύσσας - Καμιά ανοχή στους φασίστες

ΦΡΑΞΙΑ

ΦΡΑΞΙΑ
 
Support : Ιστοδαμάζοντας | Copyright © 2013. ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ - All Rights Reserved
Template Creating Website Published by Mas Template
Επεξεργασία / Προσαρμογή Ιστοδαμάζοντας Proudly powered by Blogger