Δεν έχουν κι άδικο..
Παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου..γεμάτοι θλίψη, μάτια σκυμμένα και καχυποψία …
Όλοι μας έχουμε ένα αγκάθι μέσα μας…
Όμως άδικο για μένα είναι να μη μπορείς να δώσεις και να πάρεις αγάπη…
Να μη μπορείς ν’ ακολουθήσεις τα όνειρα σου…
Να είσαι στην άκρη του γκρεμού και η κοινωνία να σε ωθεί στο να κάνεις ένα βήμα μπροστά…
Να εχεις καλοσύνη μέσα σου και να πρέπει να τη μετατρέψεις σε σκληράδα για να επιβιώσεις…
Να είναι η ψυχή σου αγνή και όμορφη και να πρέπει να γίνει πιο πρόστυχη για να ταιριάζει με τη σαπίλα των καιρών…
Όμως όπως λέει κι ενας καλός φίλος “δε θέλω να ξεχνιέσαι” όλα είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι…
Θέλω να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά και τη ψυχή σου ζωντανή… είναι δικά σου και σου ανήκουν..
Το αγκάθι σου μπορεί να έχει φυτρώσει μ’ ένα λουλούδι… μη το αφήσεις να μαραθεί .
ΑΓΑΠΑ ….
Sofi ( Αντάρτικο )
Facebook - Sofi Logara
