Όλα περιστοιχίζονται γύρω από αυτή τη γαμημένη λέξη ΦΟΒΟΣ.
Φοβόμαστε να νιώσουμε, να δράσουμε, να μιλήσουμε ανοιχτά και ξεκάθαρα.
Ξέρεις κάτι; Νιώθω ότι έχω κουραστεί..δεν την παλεύω άλλο με όλους αυτούς τους δήθεν εκεί έξω..τους άνετους..τους εντάξει δεν τρέχει και κάτι μωρέ..αλλά μέσα τους είναι πιο μόνοι και πιο κενοί από όλους.
Μια ατέρμονη και συνεχής προσπάθεια για να καλύπτεις τα κενά σου μέσα από το να πληγώνεις ανθρώπους που αξίζουν και που έχουν τη βασική διαφορά από εσένα μαλάκα: ΝΙΩΘΟΥΝ, ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ… σε κοιτάνε στα μάτια και με ένα βλέμμα στα λένε ΌΛΑ..χωρίς λόγια..χωρίς λέξεις..
Άνθρωποι με μπέσσα και ουσία..ντόμπροι..που δεν φοβούνται να σου ανοίξουν την καρδιά τους και να μοιραστούν ό,τι πιο όμορφο και αληθινό έχουν μέσα τους.. και όχι με κολλημένα, κομπλεξαρισμένα μυαλουδάκια δήθεν ανοιχτά και χωρίς ίχνος ανασφάλειας.
ΚΕΝΟ………………. Έχω βαρεθεί πραγματικά να αντικρίζω κάθε μέρα αυτή τη σαπίλα εκεί έξω..που έχουν χαθεί ρε τα αισθήματα, η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η αυθορμητικότητα, η αυθεντιά;;; έχουμε γεμίσει με φέικ μαλάκες ανθρώπους παντού.
Θα μοιραστώ κάπου εδώ ένα στίχο από του Άψινθου το κουπλέ.. ‘’σε ποια βιτρίνα κρύψαν την αγάπη αδερφέ και ζητούν αντίτιμο;;;;;
Η μαγκιά φίλε μου είναι να είσαι ο ευατός σου από την αρχή ως το τέλος..βγάλε επιτέλους τη μασκούλα σου για να σε δούμε..γιατί πραγματικά μας κούρασες..μας έλιωσες..
Σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από το δήθεν αψεγάδιαστο προσωπείο σου..γιατί πραγματικά..πλέον δεν μασάμε…κι αν κάποτε μασήσαμε..πίστεψε με ήταν παροδικό… σε μυριστήκαμε ρε αρχίδι… σε πήραμε πρέφα πως το λένε; Σάλτα και γαμήσου τώρα και άσε μας να ζήσουμε…στα λίγα..αλλά στα αληθινά..έτσι όπως μόνο εμείς ξέρουμε..
Αυτό που έχω να πω ύστερα από το ξέσπασμα μου αυτό..είναι… να ΝΙΩΘΕΤΕ..να ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ όλοι ρε..να είστε αληθινοί..να μην φοβάστε..το ωραίο περιτύλιγμα δεν κρατάει για πολύ..αυτό που μετράει είναι πιο βαθύ..είναι το περιεχόμενο..η ουσία..
Ανοίχτε τη καρδιά σας, βγάλτε ό,τι πιο αγνό, όμορφο, αθώο και αληθινό υπάρχει..κοιτάχτε με το βλέμμα καθαρό..απλώστε το χέρι σας..και ψαχτείτε, βοηθήστε..
Φτάνει πια με τις μάσκες..με τη ψευτιά και τη κοροϊδία..
Δεν υπάρχει λόγος να περνάτε τη ζωή σας με υποκατάστατα..και να σαπίζετε λίγο-λίγο επειδή απλά ΦΟΒΑΣΤΕ να δεθείτε.. με ανθρώπους, καταστάσεις, στιγμές..δεν υπάρχει αιτία να φοβάστε να εξαρτηθείτε… μια ζωή την έχουμε ρε φίλε..κι αυτή είναι μια γαμημένη επίσκεψη..που κάποτε τελειώνει..τουλάχιστον ζήσε την έντονα, παθιασμένα, αλλά με μια δόση αλήθειας..της δικιάς σου αλήθειας… ΑΓΑΠΑ, ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ.. μη λακίζεις σαν κότα..δώσε το μέσα σου..ξόδεψε το..δώσε ό,τι πιο αληθινό έχεις..υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω (αν και λίγοι) που μπορεί να το αξίζουν..ρίσκαρε…
Αλλιώς όσο συνεχίζεις να φέρεσαι έτσι ακόμα κ αν τώρα δε το χεις καταλάβει..θα αργοπεθαίνεις και θα σβήνεις σιγά-σιγά..και όταν θα ρθει το πλήρωμα του χρόνου θα σιώπήσεις..
Μη δεχτείς αυτή τη σιωπή μέσα σου… πολέμησε την.. νίκησε την.. κι αυτό εξαρτάται μόνο από σένα… μόνο εσύ μπορείς..
Αν βρήκες έστω και μια ουσία στα λόγια μου..και με ένιωσες έστω για λίγο..θα το χαρώ..και απόψε όταν πέσω να κοιμηθώ..θα σκεφτώ πως δεν είμαι μόνη μου..
Αν κάτι σε ακούμπησε λοιπόν..κάνε το πράξη..όσο είναι νωρίς..ενεργοποιήσου…
Κρατάτε γερά
Πάτρα
